Koçluğun ne olduğunu anlatmak için ne olmadığını anlatın deniliyor. Bununla birlikte ben size koçluğu basitçe anlatayım :)
Koçluk, kişinin kendine bir yolculuk yapma isteğiyle başlar.
Kendimize doğru çıktığımız bu yolda öyle birini isteriz ki yanımızda; açık, dürüst, tarafsız, nötr biri olsun. Bizi yargılamasın, empatik dinlesin. Bizimle çatışmasın uyumla liderlik etsin. Bizim elimize fener olsun. Farkındalıklar yaşamamıza araç olsun. Bütün bunları yaparken de sinerjik bir ortaklık kursun, birlikte gelişelim. Bunu da yargısız yorumsuz sorularla öyle bir yapsın ki;
proaktif bir düşünce modeli yapılansın bizde. Olumsuz bakış açısından hedeflerle düşünen, eylemci bir bakış açısına geçelim. Hayatımızı kontrolümüz altına alalım. Şikayet etmekten, birilerini suçlamaktan ve kurban psikolojisinden çıkalım. Çok daha başka yapabilirliklerimiz olduğunu keşfedelim. Kendi harikalığımızı görelim. Kaynaklarımızın farkına varalım ve onları hedeflerimiz doğrultusunda nasıl kullanabileğimizle ilgili görüşümüz genişlesin. İlerlememizi engelleyen davranış ve alışkanlıklarımızdan özgürleşelim. Potansiyelimize inanalım, özümüze olan güvenimiz artsın. Yaşadıklarımızın başarısızlık değil birer deneyim olduğunu ve uygun geri bildirim ile "hep aynı şeyi yapma" döngüsünden çıkabileceğimizi deneyimleyelim. Çaresizlik noktasından "çare benim" noktasına gelelim. Hayatımızda anahtar bir şeyi değiştirdiğimizde ne kadar çok şeyin de olumluya evrilmesiyle birlikte kendi kanatlarımızın bizi nerelere nerelere götürebileceğine şahit olalım. An'a odaklanmak, şimdi ve geleceğe bakmak alışkanlığını geliştirelim.
Bu bir vaad mi? Değil. Koçluk; işleyişi içinde kişinin bakış açılarının yeniden yapılanmasıyla birlikte deneyimlediği bir sürekli iyileşme süreci.
Bu yazıyı okuduysanız belki buna da bakmak istersiniz:
Potansiyel Potansiyel Diyorlar, Potansiyel Ne ki?
