Ali Lidar, ne güzel yakalamış değil mi? Bence sevginin oturduğu iki temel var. Biri güvenmek, diğeri fedakârlıktır. Güvenmek ister insan sevdiğine. Ve bilmek ister gerektiğinde kendisi için fedakârlıkta bulunacağını. İşte bu noktada, kendisi için yapılmayanlar kırar insanı. Hastalandığında alnına tutulmayan bir el, istediğinde verilmeyen bir bardak su... Haksızlığa uğradığında durulmayan arkasıdır acıyan...
Yapmadıklarıyla kırar dedik ya insan, peki yaptıklarına göz kapayanlar ne olacak? Bir de hep banacılar vardır ya hani, dünya onlar için yaratılmıştır(!) Kendileri için her ne yapılsa, zaten doğal haklarıdır ve teşekküre bile hacet yoktur çoğu zaman.
